Ochrona przed ubóstwem energetycznym
opracowanie, a następnie wdrożenie kompleksowej polityki publicznej zapewniającej optymalną ochronę wrażliwych grup społecznych przed „ubóstwem energetycznym”
ocena realizacji
Pozytywnie należy ocenić fakt iż po raz pierwszy po 1989 r. podjęto się prac nad mechanizmami pomocy dotkniętym ubóstwem energetycznym. Jednym z elementów zapowiadanego planu jest nowelizacja ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów, która została opublikowana w Dzienniku Ustaw 30 listopada 2018 r.
Z pewnością mechanizm pomocy opisany w ustawie będzie wymagał korekt po zebraniu doświadczeń z pierwszych pilotaży (taki pilotaż prowadzony jest obecnie w Skawinie w ramach programu Stop Smog).
Wbrew pojawiającym się interpretacjom, należy podkreślić, iż pomoc ustawy nie ogranicza się jedynie do 33 miejscowości z listy WHO najbardziej zanieczyszczonych miast. Takie podejście byłoby dalece błędne, gdyż fakt nie umieszczenia miejscowości na liście WHO nie może stanowić podstawy do jej wykluczenia z programu wsparcia. Dobrym przykładem są Brzeszcze – miejscowość gdzie stacja monitoringu pojawiała się dopiero po publikacji listy WHO, a odnotowano tam najwyższe zanieczyszczenie w całej Polsce. Według logiki „listy WHO” Brzeszcze byłyby wykluczone z pomocy. Ustawa nie zawiera takich ograniczających klauzul, natomiast zakłada ona, że pomoc trafi jedynie do tych obszarów w których obowiązują uchwały antysmogowe (Art. 11c. 1.).
Zgodnie z ustawą (Art. 11d. 1) pomoc skierowana jest do gospodarstw domowych, w których dochód miesięczny nie przekracza 175% kwoty najniższej emerytury w gospodarstwie jednoosobowym (daje to 1925 zł) i 125% tej kwoty w gospodarstwie wieloosobowym (1375 zł). Dodatkowo wprowadzono, kryterium majątkowe – pomoc nie przysługuje gospodarstwom których majątek przekracza 424 tys. zł.